Historie

Landgoed De Wildert bestaat al ruim 120 jaar en kent een rijke historie

Genieten van rust en natuur sinds 1894

Landgoed De Wildert bestaat al sinds 1894 en heeft in die tijd veel functies gehad. Zo was het landhuis ooit een Koloniehuis en een bejaardenhuis. In de tijdlijn hieronder leest alles over de historie van Landgoed De Wildert. Klik op een jaartal.

Als u naar beneden scrollt dan krijgt u per jaartal een uitleg over de tijd.

Onze historie

De geschiedenis van Landgoed De Wildert

  • 1700
  • 1883
  • 1894
  • 1905
  • 1906
  • 1930
  • 1932
  • 1934
  • 1954
  • 1977
  • 1990
  • 2000
  • 1700

    Markies van Bergen op Zoom

    Het landgoed heeft een rijke historie. Het is gelegen op een heuvel van meer dan 11 meter boven NAP, die vanouds bekend staat als De Galgeberg van de Hoevense schepenbank. Deze berg is er nog, rechts naast het toiletgebouw. Hoog uitstekend boven het woeste gebied en vanaf de Antwerpse Postbaan, wat zo'n beetje de belangrijkste verbinding tussen Amsterdam en Antwerpen was, moet de aanblik van aan een touw bungelende lichaamsresten elke reiziger die iets kwaads in de zin had, meteen op andere gedachten hebben gebracht.

    Markies van Bergen op Zoom
  • 1883

    Boomkwekerij

    Het was hier een wildernis, een nog niet in cultuur gebracht gebied, dat als "de wildert" werd aangeduid en eeuwenlang behoorde tot de domeinen van de markies van Bergen op Zoom.Een gedeelte van de Wildert onder Hoeven/Bosschenhoofd kwam zodoende in handen van de boomkweker Joanes Kouwenhoven uit Warmond, die de aangekochte percelen met dennen beplantte. Een kleinzoon van Kouwenhoven verkocht in 1883 het gebied aan een groepje beleggers, van wie de Oudenbossche burgemeester de Klijn gemachtigde was.

    Boomkwekerij
  • 1894

    Bouw van het landhuis

    Bij het uiteenvallen van die groep kreeg de koopman J. Hack uit Oud-Gastel een gedeelte, dat hij in 1893 verkocht aan Jean Marie Antoine Eschweiler, een rijke particulier uit Oudenbosch. Deze bouwde in 1894 midden tussen de bossen een ruim landhuis, legde een aantal paden aan en begon met de aanplant van de nu nog steeds aanwezige kastanje- en andere loofbomen.

    Bouw van het landhuis
  • 1905

    Koloniehuis Zonneheuvel

    Op 4 mei 1905 stond in dagblad De Grondwet het bericht dat er een plan bestond om in Bosschenhoofd een gezondheidskolonie op te richten.  Kort daarop bleek dat een landhuis op de Wildert onder Bosschenhoofd was aangekocht door de Vereniging voor Gezondheidskoloniën te Gouda, die aan de zuidzijde van het huis over de gehele breedte een waranda liet bouwen en twee schuren. Vanaf dat moment was het gebouw, dat als vakantiekolonie Zonneheuvel bekendheid verwierf, in gebruik als vakantie-, rust-, en herstellingsoord voor kinderen.

    Koloniehuis Zonneheuvel
  • 1906

    Rust Reinheid en Regelmaat

    En zo geschiede. Het dagblad De Grondwet vermeldde op 27 juni 1906 dat de Zonneheuvel in Bosschenhoofd weer door een dertigtal kinderen betrokken was en dat deze "van tijd tot tijd wederom door anderen worden vervangen". Het betrof vooral stadskinderen die hier van de gezonde buitenlucht konden genieten: met de heerlijke boslucht konden stadskinderen kracht en gezondheid 'inademen'. Rust, Reinheid en Regelmaat was belangrijk.

    Rust Reinheid en Regelmaat
  • 1930

    Bejaardenhuis

    Rond 1930 voldeed het huis echter niet meer aan de steeds hogere eisen, die aan een gezondheidskolonie gesteld werden en het werd in het begin van de jaren dertig tenslotte dan ook als zodanig afgekeurd.

    Twee vooraanstaande figuren uit de Hervormde Gemeente te Oudenbosch, dominee Postma en Dhr. Swellengrebel, hebben zich toen beijverd om het huis in het belang van de rustbehoevende medemensen te behouden. Er werd door de diaconieën van de Nederlands Hervormde kerk in de classis Breda een stichting in het leven geroepen onder de naam Rusthuis de Wildert. Deze stichting liet het landhuis inpandig verbouwen en moderniseren, waarna het plaats bood aan 20 personen.

    Bejaardenhuis
  • 1932

    Rusthuis

    Op 7 juli 1932 werd het rusthuis voor ouderen in gebruik genomen. Het was in het bijzonder bestemd voor protestanten, maar er werden ook personen van andere geloofsovertuigingen opgenomen. Diaconessen voerden het beheer. De tarieven waren zeer laag, zodat het huis ook een sociale functie vervulde. Volgens een brochure uit die tijd mochten de gasten "de zorgen en ellende een oogenblik vergeten, om in de weldadige rust van huis en park de zenuwen te stalen voor den strijd des levens".

     

    Rusthuis
  • 1934

    natuurpark Pagnevaart

    De aantrekkelijkheid van de omgeving werd in 1934 hoger door de aanleg van het aangrenzende natuurpark Pagnevaart. In de oorlogsjaren werd de rust op de Wildert kort verstoord, doordat er begonnen werd met het aanleggen van verdedigingswerken. Na enkele dagen bleek dit op een vergissing te berusten, omdat de Wildert in België bedoeld was. Gelukkig hadden de geronselde arbeiders niet al te hard gewerkt, waardoor de schade aan het landgoed beperkt bleef. Echter was het kwaad aan het landhuis al geschied. Alle mooie authentieke details waren reeds verwijderd.

    natuurpark Pagnevaart
  • 1954

    Vakantiekolonie

    In de vijftiger jaren werd het rusthuis met bijbehorende gronden na jarenlange onderhandelingen aangekocht door het gemeentebestuur van Dordrecht om er gedurende vakanties kinderfeesten te laten plaatsvinden. Het werd het vakantie- en conferentieoord van de gemeente Dordrecht. Groepen en gezinnen konden er vanaf die tijd kamperen. Het landhuis zelf bood gastvrijheid aan 48 personen per dag. Vader kon heerlijk luieren, moeder hoefde niet te koken en de kinderen konden veilig spelen.

    Naast vakantiekolonie begon er langzaam behoefte te komen aan kamperen. Uiteraard eerst gewoon met tenten en later met toercaravan. Heel langzaam werden er steeds meer kampeerveldjes gecreëerd in het bos.

    Vakantiekolonie
  • 1977

    Hier is de passie begonnen.

    In 1977 werd de oude beheerder 65. De gemeente Dordrecht ging op zoek naar een nieuw beheerdersechtpaar. Op 2 februari 1977 werden dit mijn ouders. 

    Onder leiding van Floor en Geertje werden er in de loop van de jaren vele veranderingen doorgevoerd. De onverharde hoofdpaden werden verhard. Er werd op elke kampeerplaats elektriciteit aangelegd. In 1985 werd er een groot en nieuw receptiegebouw en toiletgebouw gebouwd etc. etc. Hun hele ziel en zaligheid werd in de Wildert gelegd. Het was een druk bestaan: " een manier van leven" zoals zij dit verwoordden.

    Naast het kampeergedeelte was er op de Wildert ook ruimte voor 2 groepsaccommodaties. Er werd gegeten in het oude landhuis en in de Veldkeuken en er werd geslapen in grote oranje en witte legertenten.  

    Hier is de passie begonnen.
  • 1990

    Privatisering van het landgoed.

    Zo rond 1988 beschouwde de gemeente Dordrecht het exploiteren van een camping niet meer als een gemeentelijke taak te willen zien en besloot in 1990 over te gaan tot verkoop. Na vele en lange onderhandelingen werden uiteiendelijk mijn ouders eigenaar van het landgoed. Dit ging niet zonder slag of stoot. Er werd op het scherpst van de snede gesproken, gewikt en gewogen. Het was een grote stap. Na de heftige en drukke eerste jaren zorgden een hoop veranderingen ook voor nieuwe visies en later voor een stabiel bedrijf waarin zij steeds meer met respect voor plant, boom en dier wilden ondernemen. Dit hield ook in dat de animatie voor kinderen af werd gebouwd en dat steeds meer de nadruk kwam te liggen op rustzoekende en natuurminnende gasten.  

     

    Privatisering van het landgoed.
  • 2000

    De passie overgenomen.

    Het landgoed werd steeds meer een fijne plek met heel veel fijne gasten. Samen het landgoed onderhouden etc. werd wat zwaar dus in 1998 was de tijd rijp voor versterking. Al van jongs af aan was ik bij alles betrokken en gelukkig trof ik een man die dit met ons deelde. We verbouwden het restaurant aan de voorzijde van  het landgoed. De bedoeling was gevieren nog lang en gelukkig zo door te gaan. Helaas besliste het noodlot anders. Na een kort ziekbed overleed m'n vader veel te jong. 

     

    Dus......alweer vanaf 2000 doen wij met veel passie ons best om het landgoed nog mooier te maken. Veel is er in deze jaren gebeurd. Het op papier zetten is echter een vak apart, dus wellicht schrijven we ooit onze eigen geschiedenis op.....

    De passie overgenomen.

Prachtige seizoensplaatsen, ruime keuze !

Het is nu de perfecte tijd om uit te zoeken voor volgend seizoen.

Een seizoenplaats 6 Volle maanden genieten

In april plaatst u op uw gemak de caravan met voortent. Geen gestress meer tussendoor. Pas eind september weer inpakken. Gemak dient de mens.

Kom een dezer weken gewoon een keertje kijken. U kunt dan op uw gemakje kijken waar u het liefst zou willen staan. De natuur is nu prachtig en u kunt goed bekijken waar de zon voor u het gunstigst staat. Als u ons even een belletje vantevoren geeft, nemen we de tijd om u alles uit te leggen.